Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

the son of the dictator

  • 1 dictātōrius

        dictātōrius adj.    [dictator], of a dictator, dictatorial: stilus: maiestas, L.: iuvenis, i. e. the son of the dictator, L.
    * * *
    dictatoria, dictatorium ADJ
    of a dictator; dictatorial

    Latin-English dictionary > dictātōrius

  • 2 Sulla

    Sulla (less correctly Sylla), ae, m., a surname in the gens Cornelia. So, esp.,
    I.
    L. Cornelius Sulla Felix, the celebrated Roman dictator, Cic. Div. 1, 33, 72; Sall. J. 100, 2; Flor. 3, 21, 5; Vell. 2, 17, 1.—Hence, Sullānus, a, um, adj., of or belonging to Sulla:

    tempus,

    Cic. Par. 6, 2, 46:

    ager,

    id. Agr. 2, 26, 70:

    assignationes,

    id. ib. 3, 1, 3:

    proscriptio,

    Sen. Ira, 2, 34, 3:

    saeculum,

    id. ib. 1, 20, 4:

    partes,

    Nep. Att. 2:

    tempora,

    Plin. 9, 35, 59, § 123. — Subst.: Sullāni, ōrum, m., partisans of Sulla, Cic. Agr. 3, 2, 7.—
    II.
    L. Cornelius Sulla Faustus, usually called Faustus Sulla, a son of the dictator, Cic. Clu. 34, 94; id. Agr. 1, 4, 12; id. Att. 8, 3, 7 al.—
    III.
    P. Cornelius Sulla, a relation of the dictator, accused of ambitus, and defended by Cicero in an oration still extant.
    IV.
    Publius and Servius Sulla, conspirators with Catiline, Sall. C. 17, 3; cf. Cic. Sull. 2, 4.—
    V.

    Lewis & Short latin dictionary > Sulla

  • 3 Sullani

    Sulla (less correctly Sylla), ae, m., a surname in the gens Cornelia. So, esp.,
    I.
    L. Cornelius Sulla Felix, the celebrated Roman dictator, Cic. Div. 1, 33, 72; Sall. J. 100, 2; Flor. 3, 21, 5; Vell. 2, 17, 1.—Hence, Sullānus, a, um, adj., of or belonging to Sulla:

    tempus,

    Cic. Par. 6, 2, 46:

    ager,

    id. Agr. 2, 26, 70:

    assignationes,

    id. ib. 3, 1, 3:

    proscriptio,

    Sen. Ira, 2, 34, 3:

    saeculum,

    id. ib. 1, 20, 4:

    partes,

    Nep. Att. 2:

    tempora,

    Plin. 9, 35, 59, § 123. — Subst.: Sullāni, ōrum, m., partisans of Sulla, Cic. Agr. 3, 2, 7.—
    II.
    L. Cornelius Sulla Faustus, usually called Faustus Sulla, a son of the dictator, Cic. Clu. 34, 94; id. Agr. 1, 4, 12; id. Att. 8, 3, 7 al.—
    III.
    P. Cornelius Sulla, a relation of the dictator, accused of ambitus, and defended by Cicero in an oration still extant.
    IV.
    Publius and Servius Sulla, conspirators with Catiline, Sall. C. 17, 3; cf. Cic. Sull. 2, 4.—
    V.

    Lewis & Short latin dictionary > Sullani

  • 4 Sullanus

    Sulla (less correctly Sylla), ae, m., a surname in the gens Cornelia. So, esp.,
    I.
    L. Cornelius Sulla Felix, the celebrated Roman dictator, Cic. Div. 1, 33, 72; Sall. J. 100, 2; Flor. 3, 21, 5; Vell. 2, 17, 1.—Hence, Sullānus, a, um, adj., of or belonging to Sulla:

    tempus,

    Cic. Par. 6, 2, 46:

    ager,

    id. Agr. 2, 26, 70:

    assignationes,

    id. ib. 3, 1, 3:

    proscriptio,

    Sen. Ira, 2, 34, 3:

    saeculum,

    id. ib. 1, 20, 4:

    partes,

    Nep. Att. 2:

    tempora,

    Plin. 9, 35, 59, § 123. — Subst.: Sullāni, ōrum, m., partisans of Sulla, Cic. Agr. 3, 2, 7.—
    II.
    L. Cornelius Sulla Faustus, usually called Faustus Sulla, a son of the dictator, Cic. Clu. 34, 94; id. Agr. 1, 4, 12; id. Att. 8, 3, 7 al.—
    III.
    P. Cornelius Sulla, a relation of the dictator, accused of ambitus, and defended by Cicero in an oration still extant.
    IV.
    Publius and Servius Sulla, conspirators with Catiline, Sall. C. 17, 3; cf. Cic. Sull. 2, 4.—
    V.

    Lewis & Short latin dictionary > Sullanus

  • 5 dictatorius

    dictātōrĭus, a, um, adj. [dictator], of or belonging to a dictator; dictatorial:

    gladius,

    Cic. Clu. 44, 123:

    majestas,

    Liv. 4, 14; 8, 30:

    fulmen,

    id. 6, 39:

    invidia,

    id. 22, 26; cf.

    animadversio,

    Vell. 2, 68 fin.:

    juvenis,

    i. e. the son of the dictator, Liv. 7, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > dictatorius

  • 6 Imperiosus

    impĕrĭōsus (less correctly inp-), a, um, adj. [imperium], possessed of command, far-ruling, mighty, powerful, puissant (class.).
    I.
    In gen.: urbes magnae atque imperiosae, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 2:

    populi,

    Cic. Or. 34, 120: imperiosissima civitas, Aug. Civ. Dei, 15, 19 (cf. Verg. A. 1, 284):

    dictatura,

    Liv. 7, 40, 9; cf.

    virga,

    i. e. the fasces, Ov. Tr. 5, 6, 32:

    quisnam igitur liber? sapiens, sibi qui imperiosus,

    who has dominion over himself, Hor. S. 2, 7, 83; cf. Plin. 34, 8, 19, § 62:

    imperiosissimae humanae mentis artes (religio, astrologia, medicina),

    id. 30, 1, 1, § 1:

    risus habet vim nescio an imperiosissimam,

    Quint. 6, 3, 8. —
    II.
    In partic.
    A.
    In a bad sense, imperious, domineering, tyrannical:

    cupiditas honoris quam dura est domina, quam imperiosa,

    Cic. Par. 5, 3, 40:

    nimis imperiosus philosophus,

    id. Fin. 2, 32, 105:

    paedagogi,

    Quint. 1, 1, 8:

    imperiosus atque impotens,

    Sen. Ben. 3, 28 fin.:

    imperiosi nobis ipsis et molesti sumus,

    id. Q. N. 4 praef.:

    Proserpina,

    Hor. S. 2, 5, 110:

    quojus cibo iste factust imperiosior,

    Plaut. Capt. 4, 2, 26:

    imperiosius aequor,

    Hor. C. 1, 14, 8:

    familia imperiosissima et superbissima,

    Liv. 9, 34, 15.—Hence,
    B.
    Impĕrĭōsus, i, m., a surname of the dictator L. Manlius Torquatus and his son, the consul T. Manlius Torquatus, on account of their severity, Liv. 7, 3, 4; 7, 4, 7; Sen. Ben. 3, 37; Cic. Fin. 2, 19, 60; Plin. 22, 5, 5, § 8; Liv. 4, 29, 6; cf. Manlius.—Hence, adv.: impĕrĭōsē, imperiously, tyrannically (ante- and postclass.):

    non severe, non imperiose praecepit,

    Gell. 2, 29, 1; Charis. 202, 11: paene imperiosius quam humanius, Varr. ap. Non. 287, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > Imperiosus

  • 7 imperiosus

    impĕrĭōsus (less correctly inp-), a, um, adj. [imperium], possessed of command, far-ruling, mighty, powerful, puissant (class.).
    I.
    In gen.: urbes magnae atque imperiosae, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 2:

    populi,

    Cic. Or. 34, 120: imperiosissima civitas, Aug. Civ. Dei, 15, 19 (cf. Verg. A. 1, 284):

    dictatura,

    Liv. 7, 40, 9; cf.

    virga,

    i. e. the fasces, Ov. Tr. 5, 6, 32:

    quisnam igitur liber? sapiens, sibi qui imperiosus,

    who has dominion over himself, Hor. S. 2, 7, 83; cf. Plin. 34, 8, 19, § 62:

    imperiosissimae humanae mentis artes (religio, astrologia, medicina),

    id. 30, 1, 1, § 1:

    risus habet vim nescio an imperiosissimam,

    Quint. 6, 3, 8. —
    II.
    In partic.
    A.
    In a bad sense, imperious, domineering, tyrannical:

    cupiditas honoris quam dura est domina, quam imperiosa,

    Cic. Par. 5, 3, 40:

    nimis imperiosus philosophus,

    id. Fin. 2, 32, 105:

    paedagogi,

    Quint. 1, 1, 8:

    imperiosus atque impotens,

    Sen. Ben. 3, 28 fin.:

    imperiosi nobis ipsis et molesti sumus,

    id. Q. N. 4 praef.:

    Proserpina,

    Hor. S. 2, 5, 110:

    quojus cibo iste factust imperiosior,

    Plaut. Capt. 4, 2, 26:

    imperiosius aequor,

    Hor. C. 1, 14, 8:

    familia imperiosissima et superbissima,

    Liv. 9, 34, 15.—Hence,
    B.
    Impĕrĭōsus, i, m., a surname of the dictator L. Manlius Torquatus and his son, the consul T. Manlius Torquatus, on account of their severity, Liv. 7, 3, 4; 7, 4, 7; Sen. Ben. 3, 37; Cic. Fin. 2, 19, 60; Plin. 22, 5, 5, § 8; Liv. 4, 29, 6; cf. Manlius.—Hence, adv.: impĕrĭōsē, imperiously, tyrannically (ante- and postclass.):

    non severe, non imperiose praecepit,

    Gell. 2, 29, 1; Charis. 202, 11: paene imperiosius quam humanius, Varr. ap. Non. 287, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > imperiosus

  • 8 inperiosus

    impĕrĭōsus (less correctly inp-), a, um, adj. [imperium], possessed of command, far-ruling, mighty, powerful, puissant (class.).
    I.
    In gen.: urbes magnae atque imperiosae, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 2:

    populi,

    Cic. Or. 34, 120: imperiosissima civitas, Aug. Civ. Dei, 15, 19 (cf. Verg. A. 1, 284):

    dictatura,

    Liv. 7, 40, 9; cf.

    virga,

    i. e. the fasces, Ov. Tr. 5, 6, 32:

    quisnam igitur liber? sapiens, sibi qui imperiosus,

    who has dominion over himself, Hor. S. 2, 7, 83; cf. Plin. 34, 8, 19, § 62:

    imperiosissimae humanae mentis artes (religio, astrologia, medicina),

    id. 30, 1, 1, § 1:

    risus habet vim nescio an imperiosissimam,

    Quint. 6, 3, 8. —
    II.
    In partic.
    A.
    In a bad sense, imperious, domineering, tyrannical:

    cupiditas honoris quam dura est domina, quam imperiosa,

    Cic. Par. 5, 3, 40:

    nimis imperiosus philosophus,

    id. Fin. 2, 32, 105:

    paedagogi,

    Quint. 1, 1, 8:

    imperiosus atque impotens,

    Sen. Ben. 3, 28 fin.:

    imperiosi nobis ipsis et molesti sumus,

    id. Q. N. 4 praef.:

    Proserpina,

    Hor. S. 2, 5, 110:

    quojus cibo iste factust imperiosior,

    Plaut. Capt. 4, 2, 26:

    imperiosius aequor,

    Hor. C. 1, 14, 8:

    familia imperiosissima et superbissima,

    Liv. 9, 34, 15.—Hence,
    B.
    Impĕrĭōsus, i, m., a surname of the dictator L. Manlius Torquatus and his son, the consul T. Manlius Torquatus, on account of their severity, Liv. 7, 3, 4; 7, 4, 7; Sen. Ben. 3, 37; Cic. Fin. 2, 19, 60; Plin. 22, 5, 5, § 8; Liv. 4, 29, 6; cf. Manlius.—Hence, adv.: impĕrĭōsē, imperiously, tyrannically (ante- and postclass.):

    non severe, non imperiose praecepit,

    Gell. 2, 29, 1; Charis. 202, 11: paene imperiosius quam humanius, Varr. ap. Non. 287, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > inperiosus

  • 9 Faustus

    1.
    faustus, a, um, adj. [for favostus, from faveo; lit., favorable; hence], of favorable or fortunate omen, fortunate, favorable, auspicious, prosperous, lucky (rare but class.; cf.:

    felix, fortunatus, beatus, prosperus, dexter, secundus): quae (omina) majores nostri quia valere censebant, idcirco omnibus rebus agendis: QVOD BONVM FAVSTVM FELIX FORTVNATVMQVE ESSET praefabantur,

    Cic. Div. 1, 45, 102: so,

    ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix fortunataque eveniat,

    Plaut. Trin. 1, 2, 3:

    utile sit faustumque precor, quod imagine somni Vidimus,

    Ov. F. 3, 27:

    omen,

    Liv. 7, 25, 11; Ov. M. 6, 448; 9, 785 al.; cf.:

    exitus ut classi felix faustusque daretur,

    Lucr. 1, 100:

    i pede fausto,

    Hor. Ep. 2, 2, 37:

    indoles Nutrita faustis sub penetralibus,

    id. C. 4, 4, 26:

    o faustum et felicem hunc diem!

    Ter. And. 5, 4, 53; cf. Cic. Tusc. 1, 49, 118:

    o nox illa fausta huic urbi!

    id. Flacc. 41, 103:

    annus,

    Ov. F. 1, 63:

    nisi tempestas indulget tempore fausto,

    favorable, suitable, Lucr. 1, 805.—Hence, * fauste, adv., favorably, fortunately:

    ut eis quoque hominibus ea res fauste, feliciter prospereque eveniret,

    Cic. Mur. 1, 1.
    2. I.
    A surname of L. Cornelius Sulla, the son of the dictator, also called [p. 731] Faustus Sulla, Cic. Clu. 34, 94; id. Sull. 19, 54; id. Vatin. 13, 32; id. Agr. 1, 4, 12; id. Att. 9, 1, 4; 9, 11, 4; Caes. B. C. 1, 6.—
    B.
    Deriv.: Faustĭānus, a, um, adj., of or belonging to Faustus Sulla, Faustian:

    ager, that produced excellent wine,

    Plin. 14, 6, 8, § 62:

    vina,

    Front. Fer. Als. 3.—
    II.
    Fem.: Fausta, ae, daughter of Sulla, wife of Milo, Cic. Att. 5, 8, 2.—
    III.
    A poor tragedian, Juv. 7, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > Faustus

  • 10 faustus

    1.
    faustus, a, um, adj. [for favostus, from faveo; lit., favorable; hence], of favorable or fortunate omen, fortunate, favorable, auspicious, prosperous, lucky (rare but class.; cf.:

    felix, fortunatus, beatus, prosperus, dexter, secundus): quae (omina) majores nostri quia valere censebant, idcirco omnibus rebus agendis: QVOD BONVM FAVSTVM FELIX FORTVNATVMQVE ESSET praefabantur,

    Cic. Div. 1, 45, 102: so,

    ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix fortunataque eveniat,

    Plaut. Trin. 1, 2, 3:

    utile sit faustumque precor, quod imagine somni Vidimus,

    Ov. F. 3, 27:

    omen,

    Liv. 7, 25, 11; Ov. M. 6, 448; 9, 785 al.; cf.:

    exitus ut classi felix faustusque daretur,

    Lucr. 1, 100:

    i pede fausto,

    Hor. Ep. 2, 2, 37:

    indoles Nutrita faustis sub penetralibus,

    id. C. 4, 4, 26:

    o faustum et felicem hunc diem!

    Ter. And. 5, 4, 53; cf. Cic. Tusc. 1, 49, 118:

    o nox illa fausta huic urbi!

    id. Flacc. 41, 103:

    annus,

    Ov. F. 1, 63:

    nisi tempestas indulget tempore fausto,

    favorable, suitable, Lucr. 1, 805.—Hence, * fauste, adv., favorably, fortunately:

    ut eis quoque hominibus ea res fauste, feliciter prospereque eveniret,

    Cic. Mur. 1, 1.
    2. I.
    A surname of L. Cornelius Sulla, the son of the dictator, also called [p. 731] Faustus Sulla, Cic. Clu. 34, 94; id. Sull. 19, 54; id. Vatin. 13, 32; id. Agr. 1, 4, 12; id. Att. 9, 1, 4; 9, 11, 4; Caes. B. C. 1, 6.—
    B.
    Deriv.: Faustĭānus, a, um, adj., of or belonging to Faustus Sulla, Faustian:

    ager, that produced excellent wine,

    Plin. 14, 6, 8, § 62:

    vina,

    Front. Fer. Als. 3.—
    II.
    Fem.: Fausta, ae, daughter of Sulla, wife of Milo, Cic. Att. 5, 8, 2.—
    III.
    A poor tragedian, Juv. 7, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > faustus

  • 11 Manlianum

    1.
    So esp. M. Manlius Capitolinus, who saved the Capitol in the Gallic war, but afterwards, suspected of aspiring to royal power, was thrown from the Tarpeian Rock, Liv. 5, 47, 4 sq.; 6, 11 sq.; Cic. Rep. 2, 27, 49; id. Phil. 1, 13, 32; 2, 44, 113 et saep.—
    2.
    L. Manlius Torquatus, a dictator, and his son, T. Manlius Torquatus, a consul, each of whom, for his severity, was surnamed Imperiosus, Liv. 7, 3 sq.; 8, 7, 1; Cic. Off. 3, 31, 112; cf. id. Fin. 2, 19, 60 et saep.—Hence,
    A.
    Man-lĭus, a, um, adj., of or belonging to a Manlius, Manlian:

    gens,

    Cic. Phil. 1, 13, 32; Liv. 6, 20, 15.—
    B.
    Manlĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Manlius, Manlian:

    supplicium,

    Liv. 6, 20.— Transf. (from L. Manlius Torquatus, v. supra), severe:

    vide, ne ista sint manliana vestra, aut majora etiam, si imperes quod facere non possim (preceded by ut nimis imperiosi philosophi sit),

    Cic. Fin. 2, 32, 105; cf. Liv. 8, 7 fin.Subst.: Manlĭānum, i, n., a villa belonging to Q. Cicero, Cic. Q. Fr. 3, 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Manlianum

  • 12 Manlianus

    1.
    So esp. M. Manlius Capitolinus, who saved the Capitol in the Gallic war, but afterwards, suspected of aspiring to royal power, was thrown from the Tarpeian Rock, Liv. 5, 47, 4 sq.; 6, 11 sq.; Cic. Rep. 2, 27, 49; id. Phil. 1, 13, 32; 2, 44, 113 et saep.—
    2.
    L. Manlius Torquatus, a dictator, and his son, T. Manlius Torquatus, a consul, each of whom, for his severity, was surnamed Imperiosus, Liv. 7, 3 sq.; 8, 7, 1; Cic. Off. 3, 31, 112; cf. id. Fin. 2, 19, 60 et saep.—Hence,
    A.
    Man-lĭus, a, um, adj., of or belonging to a Manlius, Manlian:

    gens,

    Cic. Phil. 1, 13, 32; Liv. 6, 20, 15.—
    B.
    Manlĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Manlius, Manlian:

    supplicium,

    Liv. 6, 20.— Transf. (from L. Manlius Torquatus, v. supra), severe:

    vide, ne ista sint manliana vestra, aut majora etiam, si imperes quod facere non possim (preceded by ut nimis imperiosi philosophi sit),

    Cic. Fin. 2, 32, 105; cf. Liv. 8, 7 fin.Subst.: Manlĭānum, i, n., a villa belonging to Q. Cicero, Cic. Q. Fr. 3, 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Manlianus

  • 13 Manlius

    1.
    So esp. M. Manlius Capitolinus, who saved the Capitol in the Gallic war, but afterwards, suspected of aspiring to royal power, was thrown from the Tarpeian Rock, Liv. 5, 47, 4 sq.; 6, 11 sq.; Cic. Rep. 2, 27, 49; id. Phil. 1, 13, 32; 2, 44, 113 et saep.—
    2.
    L. Manlius Torquatus, a dictator, and his son, T. Manlius Torquatus, a consul, each of whom, for his severity, was surnamed Imperiosus, Liv. 7, 3 sq.; 8, 7, 1; Cic. Off. 3, 31, 112; cf. id. Fin. 2, 19, 60 et saep.—Hence,
    A.
    Man-lĭus, a, um, adj., of or belonging to a Manlius, Manlian:

    gens,

    Cic. Phil. 1, 13, 32; Liv. 6, 20, 15.—
    B.
    Manlĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Manlius, Manlian:

    supplicium,

    Liv. 6, 20.— Transf. (from L. Manlius Torquatus, v. supra), severe:

    vide, ne ista sint manliana vestra, aut majora etiam, si imperes quod facere non possim (preceded by ut nimis imperiosi philosophi sit),

    Cic. Fin. 2, 32, 105; cf. Liv. 8, 7 fin.Subst.: Manlĭānum, i, n., a villa belonging to Q. Cicero, Cic. Q. Fr. 3, 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Manlius

См. также в других словарях:

  • The Dictator (film, 2012) — The Dictator Données clés Titre original The Dictator Réalisation Larry Charles Scénario Sacha Baron Cohen Alec Berg David Mandel Jeff Schaffer d après Zabiba et le Roi de Saddam Hussein Acteurs principaux …   Wikipédia en Français

  • The Twelve Caesars —   Author(s) Suetonius Original title De vita Caesarum (literal trans.: On the Life of the Caesars) …   Wikipedia

  • The Irish (in Countries Other Than Ireland) —     The Irish (in countries other than Ireland)     † Catholic Encyclopedia ► The Irish (in countries other than Ireland)     I. IN THE UNITED STATES     Who were the first Irish to land on the American continent and the time of their arrival are …   Catholic encyclopedia

  • The Night of the Triffids —   …   Wikipedia

  • The Manchurian Candidate (2004 film) — The Manchurian Candidate Theatrical release poster Directed by Jonathan Demme …   Wikipedia

  • The Royal Tenenbaums — Theatrical release poster Directed by Wes Anderson Produced by …   Wikipedia

  • The Duke of Alva —     The Duke of Alva     † Catholic Encyclopedia ► The Duke of Alva     (FERNANDO ALVAREZ DE TOLEDO)     Born 1508, of one of the most distinguished Castilian families, which boasted descent from the Byzantine emperors; died at Thomar, 12 January …   Catholic encyclopedia

  • The Savage Time — is the first season finale of the animated series of Justice League . It first aired on November 9, 2002.PlotPart IThe Justice League is returning to Earth from a mission in a distant galaxy; the Javelin s engines having run out of fuel, Green… …   Wikipedia

  • The Darjeeling Limited — Theatrical release poster Directed by Wes Anderson Produced by …   Wikipedia

  • The Great Dictator — Infobox Film name = The Great Dictator imdb id = 0032553 writer = Charles Chaplin starring = Charles Chaplin Paulette Goddard Jack Oakie director = Charles Chaplin Wheeler Dryden| producer = Charles Chaplin distributor = United Artists released …   Wikipedia

  • The Feast of the Goat — infobox Book | name = The Feast of the Goat title orig = La fiesta del chivo translator = Edith Grossman image caption = The cover of a recent translation. author = Mario Vargas Llosa illustrator = cover artist = country = Peru language = Spanish …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»